
بسم الله الرحمن الرحیم
برگرفته از کتاب «شیعه در روایات اهل سنت» نوشته ی «احمد نباتی» مدیر سایت
قطره ای از فضایل علی (علیه السلام) در روایات اهل سنّت
۵٫ علی (علیه السلام) با حق است و حق با علی (علیه السلام) .
خطیب بغدادی نقل می کند که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «… علی با حق است و حق با علی، و این دو هرگز از یکدیگر جدا نمی شوند تا این که در روز رستاخیز در کنار حوض کوثر با من ملاقات نمایند».[۱]
۶٫ دیدار علی (علیه السلام) و یاد او عبادت است.
خطیب بغدادی در تاریخ بغداد به سند خود از ابوهریره روایت کرده است که گفت: همواره متوجه بودم که مُعاذ بن جبل به علی نگاه می کند. در یکی از اوقات از او پرسیدم: چرا همواره به علیّ بن ابیطالب مینگری و چنان نگاهش می کنی که گویا او را ندیده ای؟
مُعاذ گفت: از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که میفرمود: «نظر کردن به رخسار علی عبادت است».[۲]
متّقی در کنز العمّال[۳] و مُناوی در متن فیض القدیر[۴] گفته اند: «نگاه کردن به رخسار علی (علیه السلام) عبادت است». و گفتهاند که این حدیث را طبرانی و حاکم از ابن مسعود از عِمران بن حُصین روایت کرده اند. مُناوی در شرح فیض القدیر مینویسد: زمخشری از ابن اعرابی نقل کرده است که هر گاه علی (علیه السلام) در جمع مردم ظاهر میشد، مردم شگفت زده گشته و می گفتند: «لا إله إلا الله! چقدر رخسار این جوان درخشنده است! چقدر عالی مقام است! چقدر بردبار و چهقدر دلاور است! دیدار او به پایه ای ارتقا یافته است که خود به خود انسان را به عبادت حق تعالی فرا می خواند.»
۷٫ خدای تعالی با علی (علیه السلام) نجوا می کند.
ترمذی به سند خود از جابر روایت می کند که در روز طائف، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) علی (علیه السلام) را به حضور طلبید و با او نجوا کرد. مردم گفتند: چقدر با پسر عمویش نجوا می کند؟!
رسول خدا فرمود: «تنها من با علی نجوا نمی کنم، بلکه خدا هم با او نجوا می کند».[۵]
۸. هیچ کس به اندازه ی علی (علیه السلام) به کسب فضائل نائل نشده است.
از عمر بن خطّاب روایت شده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «هیچ کس به اندازه ی علی به کسب فضائل نائل نشده است. فضائل آن حضرت به اندازه ای است که هر کس به حقیقت آن ها برسد، به راه راست هدایت می شود و از گمراهی رهایی می یابد».[۶]
در کتاب الإستیعاب[۷] آمده است که احمد بن حنبل و اسماعیل بن اسحاق بن قاضی اظهار داشته اند، احادیثی که درباره ی فضائل علی (علیه السلام) روایت شده است دربارهی هیچ یک از صحابه روایت نشده است. و احمد بن شعیب بن علی نسائی هم این موضوع را متذکر شده است.
[۱] . خطیب بغدادی در تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۲۱٫ برخی از علمای اهل سنت هم روایاتی با همین مضمون در کتاب های خود ذکر کرده اند: ترمذی در صحیح ترمذی، ج۲، ص۲۹۸ و حاکم نیشابوری در مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۱۹ و ابن حجر هیثمی در مجمع، ج۷، ص۲۳۵ و متقی در کنز العمال، ج۶، ص۱۵۷٫
[۲] . خطیب بغدادی در تاریخ بغداد، ج۲، ص۵۱٫ برخی از علمای اهل سنت هم روایاتی با همین مضمون در کتاب های خود ذکر کرده اند: حاکم در مستدرک، ج۳، ص۱۴۱ و ابونعیم در حلیَّۀ الأولیاء، ج۲، ص۱۸۲ و هیثمی در مجمع، ج۲، ص۱۱۹ و ابن حجر در الإصابۀ، ج۸، ص۱۸۳ و در الإصابۀ، ص۷۴ و الریاض النضرۀ، ج۲، ص۲۱۹ و مناوی در فیض القدیر، ج۳، ص۵۶۵ و در کنوز الحقایق، ص۷۳٫
[۳] . کنز العمال، ج۶، ص۱۵۲٫
[۴] . فیض القدیر، ج۶، ص۲۹۹٫
[۵] . صحیح ترمذی، ج۲، ص۳۰۰ و متقی در کنز العمال، ج۶، ص۱۵۹ حدیث مزبور را روایت کرده و گوید: ترمذی و طبرانی هم آنرا نقل کردهاند. در تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۰۲ و کنز العمال، ج۶، ص۳۹۹ هم به روایتی با همین مضمون نقل شده است.
[۶] . الریاض النضرۀ، ج۲، ص۲۱۴٫ این روایت را طبرانی هم نقل کرده است.
[۷] . الإستیعاب، ج۲، ص۴۶۶٫ این روایت را ابن حجر عسقلانی در الصواعق، ص۷۲ و در فتح الباری، ج۸، ص۷۱ و شبلنجی در نور الأبصار، ص۷۳ متذکر شدهاند و به سند مزبور علاوه بر احمد حنبل اسماعیل بن اسحاق و نسائی، ابوعلی نیشابوری را هم اضافه کرده اند.
https://www.hamandishi-dini.ir/?p=788