بسم الله الرحمن الرحیم

شهید سید مجتبی صالحی خوانساری

آخرین روزهای سال ۱۳۶۲ بود که خبر شهادت پدرم به ما رسید . بعد از یک هفته عزاداری ، مادرم به همراه فامیل برای برگزاری مراسم یاد بود به زادگاه پدرم (خوانسار) رفتند و من هم بعد از هفت روز اولین‌بار به مدرسه رفتیم . همان روز برنامه امتحانی ثلث دوم را به ما دادند.

و گفتند (والدین باید آن را امضاء کنند.) آن شب با خاطری غمگین و چشمانی اشک‌آلود ، با این فکر که

 چه کسی باید برنامه مرا امضاء کند به خواب رفتم. در عالم رویا پدرم را دیدم که مثل همیشه خندان و پرنشاط بود. بعد از کمی صحبت به من گفت: [زهرا آن نامه را بیاور تا امضاء کنم.] گفتم : [کدام نامه؟] گفت: همان نامه‌ای که امروز در مدرسه به تو دادند.
برنامه را آوردم اما هر خودکاری که برمی‌داشتم تا به پدرم بدهم قرمز بود. چون می‌دانستم پدرم با قرمز امضاء نمی کند ، بالاخره یک خودکار آبی پیدا کردم و به او دادم و پدرم شروع کرد به نوشتن . صبح که برای رفتن به مدرسه آماده می‌شدم از خواب دیشب چیزی خاطرم نبود. اما وقتی داشتم وسایلم را مرتب می‌کردم ، ناگهان چشمم به آن برنامه افتاد . باورم نمی‌شد! اما حقیقت داش

ت. در ستون ملاحظات برنامه دست خط پدرم که به رنگ قرمز نوشته بود:

اینجانب نظارت دارم. سیدمجتبی صالحی و امضاء  

دختر شهید فردا صبح وقتی از خواب بیدار می‌شود. یک مرتبه یادش می‌آید که به او کارنامه داده بودند و گفته بودند که باباهایتان امضاء کنند. همچین که به یاد کارنامه‌اش افتاد از خواب دیشب یادش می‌آید که دیشب بابام کارنامه من را امضاء کرده.

سریع می‌رود سراغ کیفش و کارنامه‌اش را بیرون می‌آورد همچین که به کارنامه نگاه می‌کند، امضای زیبای بابایش را می‌بیند.
از خوشحالی داد می‌زند و مادرش را صدا می‌زند که: مامان بیا که بابا کارنامه ام را امضاء کرده.
مادر از چیزی خبر ندارد و از کارنامه بی‌اطلاع بود. وقتی مادر کارنامه را می‌گیرد و امضا را نگاه می‌کند، می‌بیند که امضای شوهرش است.

این خبر بین بستگان پخش می‌شود و همه می‌آیند و این معجزه شهید را می‌بینند. حتی دست خط‌های شهید را می‌آوردند و تطبیق می‌دهند و می‌بینند امضای خود شهید است.
حتی بررسی که می‌کنند می‌بینند جوهر خودکاری که پای کارنامه را امضاء کرده از جوهرهای این عالم نبوده.

اینجاست که معنی «وَلاَتَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» « و هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند مرده‏‌اند، بلكه زنده‏‌اند و در نزد پروردگارشان روزى داده مى‏‌شوند» (آل عمران/۱۶۹) روشن می‌شود.

امام رضا (علیه السلام) در روایتی می فرماید: (وقتی که مجاهد به شهادت می رسد) خداوند می گوید: من جانشین او در میان خانواده اش هستم. کسی که شهیدان را خشنود کند، مرا خشنود کرده و کسی که بخ خشمشان آورد، مرا به خشم آورده است. (مجمع البیان، ج۱، ص۸۸۴) 
امضای این شهید به عنوان معجزه شهید نامگذاری شده، که در تهران، خیابان طالقانی، موزه آثار شهدا نگهداری می‌شود. که این حقیر از نزدیک شاهد این معجزه بوده‌ام.

این امضا، با تعداد زیادی از امضاهای شهید تطبیق داده شده و آیت الله خزعلی هم مرقومه ای پای آن نوشته است.