
بسم الله الرحمن الرحیم
یاد معاد ثمرات مبارکی در زندگی فردی و اجتماعی انسان دارد که به برخی از آن ها اشاره می شود:
۱ ـ کنار گذاردن هوا و هوس و گام نهادن در بندگی خداوند: مهمترین عنوانی که موجب تقویت روحیهی بندگی در انسان می شود، یاد معاد و ایمان به زندگی واپسین است. کسانی که به دنبال هوا و هوس هستند، در واقع به دنبال لذت و کامیابی می باشند. یاد معاد دید انسان را نسبت به لذت ها واقعی کرده و کمک می کند تا میان لذ تهای دائمی و لذت های زود گذر ـ و بعضا توهمی ـ تفاوت قائل شود. کسی که راه بندگی خدا را در پیش می گیرد، ممکن است در دنیا مرارتهایی را متحمل شود، اما در نهایت در بهشت خدای متعال قرار می گیرد و کسی که هوسبازی را پیشه ی خود میکند، ممکن است در دنیا خوش باشد، اما در زندگی اخروی جز ذلّت و خواری نصیب و بهره ای نخواهد داشت.
۲ ـ جلوگیری از ظلم و تعدی در حق دیگران: یاد معاد موجب می شود تا انسان ها در حق یکدیگر ظلم و تعدی نکنند و در کنار یکدیگر زندگی خوبی داشته باشند. تمام کسانی که ظلم و تجاوزگری می کنند، قبل از هر چیز یاد معاد را به فراموشی سپرده یا این که یاد معاد در وجودشان ضعیف شده است. حتی کسانی هم که اهل ظلم و تعدی هستند اگر اندک باوری از معاد داشته باشند، حدّی برای ظلم خود قائلند و مراقبند تا تجاوزگری خود را از آن حد فراتر نبرند. روی همین حساب یاد معاد کمک میکند که خوب ها بد نشوند و بدها بدتر نگردند.
۳ ـ تقویت روحیه ی گذشت، ایثار و احسان: یاد معاد موجب می شود تا این روحیه به عنوان ارزش و مکرمتی اخلاقی جلوه گر شود. کسانی که از معاد باوری دور شده و آن را به فراموشی می سپارند، اگر هم احسان و ایثار را قبول کنند، آن را تا حدّی صحیح می دانند که نفعی دنیوی به همراه داشته باشد، در غیر این صورت تعبیری جز حماقت برای ایثار، احسان و فداکاری نمی توانند داشته باشند. پس تنها عنوانی که در بستر آن می توان معنای صحیحی برای ایثار و گذشت تعریف کرد، معاد است.
۴ ـ تقویت روحیه ی صبر و شکیبایی در برابر مشکلات: زندگی دنیایی سرشار از مشکلات و سختی های فراوانی است. یاد معاد کمک می کند تا نگرشی واقع بینانه نسبت به دنیا داشته و آن را موقتی و گذرا ببینیم. وقتی دنیا را این گونه دیدیم به تبع مشکلات آن را هم موقتی و گذرا دیده و به راحتی آن ها را تحمل میکنیم. یاد معاد کمک می کند که خود را در بن بست مشکلات نبینیم و همواره به امید روزی باشیم که در آنروز همه ی مشکلات دنیایی فروکش کرده و در آغوش مهر الهی آرام می گیریم. یاد معاد و حسابرسی خداوند، کمک می کند تا اگر نتوانستیم ظلمی را از خود دفع کنیم، خویشتن را شکست خورده ندهیده و ظالم را پیروز معرکه ی دنیا نبینیم.
تمام کسانی که در برابر مشکلات دنیوی قامت خم می کنند و با جزع و فزع و بی تابی اظهار ناشکیبایی میکنند، در زمره ی فراموش کنندگان یاد معاد هستند.
۵ ـ تقویت امید به زندگی در انسان: یاد معاد موجب میشود تا به مرگ به دید فنا و نابودی نگاه نکنیم و آن را در ادامه ی مسیر تکامل خود ببینیم. کسی که مرگ را به معنای پایان یافتن طومار زندگی و نابودی خود می بیند، در اضطراب و نگرانی دحشت ناکی به سر می برد؛ اما کسی که مرگ را به معنای تولّدی دیگر و ورود به عالمی دیگر می بیند با یاد آن امید تازه ای گرفته و سعی می کند با تلاش و پشتکار واقعی، زندگی واپسین خود را خرم و آباد گرداند.
https://www.hamandishi-dini.ir/?p=138