
بسم الله الرحمن الرحیم
در آیات و روایات زیادی که صحنه ی قیامت را ترسیم می کنند، سخن از «نفخ صور» و دمیدن حضرت اسرافیل در صور به میان آمده و آن دو نفخه است؛ یکی دمیدن در شیپور مرگ که پیش از قیام رستاخیز رخ می دهد و دیگری دمیدن در شیپور حیات که برای آماده شدن برای حضور در صحنه ی محشر رخ میدهد. «وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ مَنْ شاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فيهِ أُخْرى فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ؛ و در «صور» دميده مى شود، پس همه ی كسانى كه در آسمان ها و زمين هستند مى ميرند، مگر كسانى كه خدا بخواهد سپس بار ديگر در «صور» دميده مى شود، ناگهان همگى به پا مىخيزند و در انتظار (حساب و جزا) هستند.»[۱]
شایان ذکر است که قرآن کریم به جای «نفخ صور» واژه های «صیحه»، «نُقِرَ فی الناقور»، «صافّۀ»، «قارعۀ» و «زَجِرَۀ» را هم استعمال کرده است.
نفخ صور چیست؟
نفخ صور دمی است که به وسیله ی آن تمام نظام هستی متحوّل می شود. نفخه ی اوّل، دم الهی است با مظهریت حضرت اسرافیل که به وسیله ی آن موجودیت موجودات پس گرفته می شود. در این دم خداوند با اسم قابض و در مظهریت اسرافیل ظهور می کند و وجود دنیایی را از موجودات می ستاند. نفخهی دوم هم نفخ هی احیاء و قیام است و به وسیله ی آن موجودات زنده می شوند و قدم در عرصه ی محشر می گذارند.
نفخ صور عبارت است از دعوت یا «ندای ویژه» که گاهی جهت میراندن موجودات از آن بهره می گیرند و گاهی با آن به موجودات فرمان بعث و نشور می دهند. این فرمان و ندا (نفخ صور) به قدری بزرگ و گسترده است که همه ی آسمان ها و زمین را در می پنوردد.
[۱] . سوره ی زمر، آیه ی۶۸٫
https://www.hamandishi-dini.ir/?p=223