بسم الله الرحمن الرحیم 

از قرآن مجید، چنین برداشت می­ شود که برای شهید مراحل نزع، قبر، فشار، سؤال قبر و … نیست و به محض شهادت وارد بهشت می­ شود. یکی از نمونه ­های آن، شهادت حبیب نجار (مؤمن آل یس) است. وی پس از شهادت بلافاصله وارد بهشت برزخی شد: «قيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قالَ يا لَيْتَ قَوْمي‏ يَعْلَمُونَ * بِما غَفَرَ لي‏ رَبِّي وَ جَعَلَني‏ مِنَ الْمُكْرَمينَ؛ (سرانجام او را شهيد كردند و) به او گفته شد: «وارد بهشت شو!» گفت: «اى كاش قوم من مى‏ دانستند * كه پروردگارم مرا آمرزيده و از گرامى‏داشتگان قرار داده است!»

مفسر بزرگوار مرحوم امین الاسلام طبرسی می­ فرماید:

احادیثی که درباره­ی پاداش شهید وارد شده از شماره بیرون است و یکی از بهترین آن­ ها حدیثی است که حضرت علی بن موسی الرضا (علیه ­السلام) از سید الشهداء (علیه ­السلام) و آن حضرت از پدر بزرگوار خود امیرالمؤمنین (علیه­ السلام) نقل می­ کند. زمانی که امیرالمؤمنین (علیه ­السلام) در حال خطبه­ مردم را به جهاد تشویق می­ کردند جوانی برخاست و گفت: ای امیرالمؤمنین فضیلت جنگجویان و مجاهدان راه خدا چیست؟ امام فرمود: پشت سر رسول خدا (صلی­ الله ­علیه ­و آله) سوار بر ناقه بودم و از غزه­ی «ذات السلاسل» بر می­ گشتم و همین پرسش را از آن حضرت کردم. پیامبر اکرم (صلی­ الله ­علیه ­و آله) فرمود:

هنگامی که جنگ ­جویان تصمیم به شرکت در میدان نبرد می ­گیرند خداوند آزادی از آتش را برای آنان می ­نویسد و هنگامی که سلاح بر می ­گیرند خداوند به وجود آنان بر فرشتگان افتخار می ­کند.

هنگامی که اهل و عیالشان با آنان وداع می­ کنند، دیوارها و خانه­ ها برایشان می­ گریند و از گناه خارج می ­شوند. بر هر یک از آنان چهل فرشته می ­گمارد که از هر سو حفظشان کنند. جنگ­ جو هیچ عملی انجام نمی ­دهد مگر این­که چند برابر، پاداش برای وی منظور می­ شود و در برابر هر روز جنگ­ جویی ثواب عبادت هزار مردی که هزار سال خداوند را پرستش کنند و هر سالی سیصد و شصت روز و هر روز آن برابر عمر دنیا باشد می­ نویسد.

هنگامی که مجاهدان در برابر دشمن قرار می ­گیرند و تیرها رد و بدل می ­گردند و مردان در برابر هم برابر می ­گیرند فرشتگان با بال و پر خود اطراف آنان را می ­گیرند و از خدا می ­خواهند ثبات قدم و نصرت عطا فرماید. در این هنگام منادی ندا می­دهد: «الْجَنَّةُ تَحْتَ‏ ظِلَالِ‏ السُّيُوف‏»؛ بهشت در سایه­ ی شمشیرها است. در این هنگام اثر سرنیزه ­ها و ضربات دشمن بر پیکر شهید ساده­ تر از نوشیدن آب خنک در روز تابستان است.

هنگامی که شهید بر اثر ضربه از مرگ فرو می ­غلطد هنوز به زمین نرسیده حق تعالی حورالعین را نزد او می ­فرستد تا او را به کرامت­ های پروردگار بشارت و نوید دهد.

هنگامی که شهید روی زمین قرار می ­گیرد، زمین می­گوید آفرین به روح پاکیزه­ ای که از بدن پاکیزه بیرون آمده، توید بر تو. همانا بر تو است نعمت­ هایی که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر قلب هیچ انسانی خطور نکره. «فَإِنَّ لَكَ مَا لَا عَيْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَر».

خداوند می­گوید: من جانشین او در میان خانواده­ اش هستم. کسی که شهیدان را خشنود کند مرا خشنود کرده و کسی که به خشمشان آورد مرا به خشم آورده است… .[۱]