بسم الله الرحمن الرحیم
روزی لاک پشت ها تصمیم می گیرند قلهی بزرگی را فتح کنند. رئیس لاک پشتها پرچم را به دست لاک پشت کوچک داد و گروه لاک پشت ها به سمت قله حرکت کردند. خلاصه رفتند و رفتند و رفتند تا بالاخره به قله رسیدند. رئیس با لاک پشت کوچولو گفت: «لاک پشت کوچولو! پرچم را بده تا اینجا نصب کنیم». لاک پشت کوچولو با خون سردی گفت: «پرچم را پایین کوه جا گذاشتم». لاک پشت ها به فرمان رئیس برگشتند به سمت پایین کوه. رفتند و رفتند و خلاصه خیلی راه رفتند. سال ها در راه بودند تا اینکه رسیدند به پایین کوه. رئیس لاک پشت ها رو به لاک پشت کوچولو کرد و گفت: لاک پشت کوچولو! پرچم کجاست؟». لاک پشت کوچولو گفت: «شوخی کردم پرچم همون بالای کوهه»!
بچه ها میدونید چه چیزی این داستان را شیرین کرد و همگی خندیدید؟! چیزی که این داستان را شیرین کرد صبر و تحمل لاک پشت ها بود. همیشه در زندگی افرادی هستند که قصد اذیت و آزار انسان را دارند؛ انسان های کم صبر و کم تحمل وقتی با این جور انسان ها روبرو می شوند، زود ناراحت می شوند و رفتارهای ناشایستی از خود نشان می دهند، اما انسان های صبور و پر تحمل در مواجهه با این نوع افراد، باز هم شکیبایی می کنند و خیلی خوب و شیرین رفتار می کنند. کسانی که صبوری دارند هم خودشان شیرین و دوست داشتنی هستند و هم خاطرات زندگی آن ها.
تو دنیا مشکل زیاد هست. بعضی ها فقط غُصّه می خورند و فقط به سختی های زندگی فکر می کنند. این افراد همیشه غمگین هستند و حتی اطرافیان خود را هم اذیت می کنند؛ اما بعضی دیگه هستند که به جای فکر کردن به مشکلات زندگی، به خوبی ها و نعمت های خداوند فکر می کنند و همیشه خوشحال و شاداب هستند. این افراد همیشه خدا رو شکر میکنند و خداوند هم در قرآن گفته: «لإن شَکَرتُم لأزیدَنَّکُم؛ اگر از من تشکر کنید، نعمت های بیشتری به شما می دهم».
https://www.hamandishi-dini.ir/?p=940