
بسم الله الرحمن الرحيم
اشکال: قبول کردیم که رجعت در امّت های گذشته واقع شده است، امّا با توجّه به این که رجعت امری استثنایی و غیر طبیعی است از کجا قبول کنیم که بعداً هم چنین امری واقع خواهد شد؟
در جواب به این اشكال دو مطلب بیان میشود
مطلب اوّل: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هر چه در امّت های گذشته واقع شده و قرآن از آن حکایت کرده است، دقیقا در امّت من هم رخ خواهد داد. با عنایت به مطالبی که ذکر شد واضح میگردد که یکی از حوادثی که در امّت های گذشته رخ داده، زنده شدن مردگان بعد از مرگشان است پس این واقعه در امّت پیامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) هم به وقوع خواهد پیوست؛ يَكُونُ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ كُلُّ مَا كَانَ فِي الْأُمَمِ السَّالِفَةِ حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ وَ الْقُذَّةِ بِالْقُذَّۀ. [۱]
مطلب دوم: در قرآن کریم آیاتی است که جز با قائل شدن به رجعت نمی توان معنای صحیحی برای آن ها داشت که در این قسمت به دو نمونه از آن ها اشاره می شود.
* «وَ حَرامٌ عَلى قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ».[۲] و اهل ديارى را كه ما هلاك گردانيم ديگر زندگانى بر آن ها حرام است و هرگز (به دنيا) باز نخواهند گشت.
این آیه یکی از بزرگترین دلیل های اثبات رجعت است زیرا همه قبول دارند که در روز قیامت کلیه ی مردم بر می گردند و محشور می شوند. لذا امام باقر (علیه السلام) جهت اثبات رجعت به این آیه استدلال کرده است.[۳]
* «وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا فَهُمْ يُوزَعُونَ».[۴] (به خاطر بياور) روزى را كه از هر امّتى دسته اى از آن ها را كه آيه هاى ما را دروغ شمرده اند محشور كنيم و رديف شوند.
این آیه هم از روشن ترین آیات در اثبات اصل رجعت است. چون در روز قیامت همه ی مردم بدون استثناء برانگیخته می شوند. مخصوصاً این که بعد از آیهی دابۀ الأرض آمده که به اتفاق شیعه و سنیّ پیش از قیامت و از اشراط ساعۀ است و آیه ی نفخ صور هم بعد از آن آمده است. امام محمد باقر (علیه السلام) در جواب ابوبصیر که می گفت مردم عراق منکر رجعت هستند به این آیه استدلال فرمود.[۵]
نتيجه گيري: با عنایت به مطالبی که گفته شد گریزی از پذیرش این واقعیت نیست که رجعت امری ممکن بوده و در امت های گذشته واقع شده و به یقین در امت پیامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) هم واقع خواهد شد.
https://www.hamandishi-dini.ir/?p=359