بسم الله الرحمن الرحیم

درد دل امیرالمؤمنین (علیه السلام) در فراغ بانوی دو عالم، حضرت زهرا (سلام الله علیها)

از نخست زندگی هرگــــــز نمی شد باورم 
که شـــــود این خانه روزی قتلگاه همسرم 
روز تنهایی که حتی یک نفـــر یارم نبــــــود 
دیدم اینجا پشت در افتـــــــاده تنهــــا یاورم
او مرا می خواند ومن آنروز دستم بسته بود
کاش آنجا جان من می شد بـــرون از پیکرم
خاطرات همسر شب زنــده دارم زنده ماند 
از مناجــــات سحرگاهـــــــــان زینب دخترم 
ای شب تاریک بازآ تا نهـــان از چشم خلق 
قبر ناپیدای زهــــــــرا را بگیـــــــــرم در برم