بسم الله الرحمن الرحیم «السَّلامُ عَلی مَحالّ مَعرِفَۀِ اللهِ»؛ «سلام بر محل های معرفت خداوند». برگرفته از: ادب فنای مقربان، ج2، ص132 به بعد (با تلخیص) «محالّ» جمع محل، و از ریشۀ «حلّ» به معنای گشودن است. بنابراین «محلّ» به معنای مکان نزول یا استقرار هر چیزی گفته می شود. «معرفت» به معنای اطلاع یافتن از چیزی و علم پیدا کردن به خصوصیات و آثار آن است. تفاوت علم و معرفت در این است که اگر شی ء معلوم، به ذهن انسان بیاید و با یکی از ...
بسم الله الرحمن الرحیم «وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُه»؛ شما اهل بیت «حجت های خدا بر اهل دنیا و آخرت، هستید و رحمت و برکات او بر شما باد». «حجج» جمع حجت، از ریشۀ «حجّ» و به معنای دلیل و برهان است. «دنیا» اسم تفضیل و مؤنث «ادنی» از ریشۀ «دنی» یا «دنو» است. حکما، عوالم وجود را به چهار مرحلۀ طولی تقسیم کرده اند که اگر از بالا به پایین، یعنی به صورت ...
بسم الله الرحمن الرحیم «و الدعوۀ الحسنی»؛ اهل بیت «دعوت نیکوتر» هستند ادب فنای مقربان، ج2، ص120 به بعد «حُسنی» اسم تفضیل است که ریشۀ آن «حسن» است. به هر چیزی گفته می شود که: بهجت آور، مطلوب و نیکو باشد. برای برتری ائمۀ معصومین (علیهم السلام) در دعوت، توجیهات مختلفی می توان ذکر کرد: یکم. «دعوت به معنای داعی و دعوت کننده باشد و چون اهل بیت عصمت و طهارت بهترین و نیکوترین دعوت کنندگان بوده اند، از باب مبالغه «دعوت حسنی» نامیده شده ...
Loading ...
