بسم الله الرحمن الرحیم

کلید درهای آسمان

برگرفته از کتاب پیوند جوان با نماز ـ نوشتۀ مدیر سایت 

خسته و کوفته از مسافرت یک ماهه برمی­گشتم. نیمه ­شب، پشت در خانه رسیدم. دوست داشتم استراحت مفصلی کنم و خستگی یک ­ماهه را از تن بیرون کنم. خواستم قفل در را باز کنم، اما هر چه گشتم، کلید را پیدا نمی ­کردم. تازه یادم افتاد که کلید، در خانۀ همسایه است و تمام شب را باید پشت در بگذرانم.

شب سختی بود. هنگام اذان صبح، چراغ ­های خانۀ همسایه روشن شد و مطمئن شدم که بیدار شده ­اند. جلو رفتم. درِ خانه را زدم و ضمن عذرخواهی از همسایه، از او تشکر کردم، که در طول این مدت، مراقب خانه بوده. سپس کلید خانه را از وی پس گرفتم و وارد خانه ­ام شدم. 

ورود به هر جایی، قانون و روش خاص خود را دارد. هر چند که آن ­جا خانۀ خود انسان باشد! ورود به آسمان ­های معنوی و قدم نهادن در عرصۀ سیر و سلوک هم، از این قانون، مستثنی نیست.

لحظه ­ای به اطراف خود نگاه کنیم! در این دنیای خاکی، افراد زیادی را می ­بینیم که بویی از معنویت استشمام نکرده­اند و پشت درهای معنویت به خواب رفته­اند! افراد زیادی هستند که سرگردان کوچه و بازار دنیا هستند و هرگز نتوانسته­ اند در حریم امن الهی وارد شوند.

در وادی عرفان و معنویت، کم نیستند افرادی که در جاد ه ­های انحراف و سرگردانی افتاده ­اند، و در عین حال، راه خود را صحیح، و خویشتن را راه ­ یافته می ­دانند! سرگردانی این­گونه افراد، شاهدی قوی است که راه آسمان ­ها هم، کلید مخصوص به خود دارد، و ادعای عرفان و معنویت، آن هم بدون کلید مخصوص به خود، ادعا و توهمی بیش نیست. 

کلید درهای آسمان، از یک سو، “ولایت معصومین (علیهم ­السلام)“، و از سوی دیگر، “نماز” می ­باشد. یک قسمت از کلید (ولایت)، مربوط به حوزۀ اعتقادات است و قسمت دیگر (نماز)، مربوط به حوزۀ اعمال است. روی همین اساس است که در روایات نورانی اهل­ بیت (علیهم­ السلام)، از دو چیز به عنوان ستون دین یاد شده است: یکی “ولایت” و دیگری “نماز“!

پیامبر اکرم (صلی ­الله­ علیه ­وآله) می ­فرماید: «عَلِيٌّ عَمُودُ الدِّينِ».

(کلینی، الكافي، ج۱، ص۲۹۳)

امام باقر (علیه ­السلام) می ­فرماید: «الصَّلاةُ عَمُودُ الدِّين‏».

(وسائل ­الشیعۀ، ج۴، ص۲۷)