
بسم الله الرحمن الرحيم
سؤال: جواني هستم که گناهان زيادي انجام داده ام. متاسفانه آبرويي هم پيش پدر و مادر و فاميل خود ندارم. نمي دانم چه کنم؟ از يک طرف دوست دارم برگردم و از طرف ديگر مي بينم توبه براي امثال من فايده اي ندارد. مي تونيد مرا راهنمايي کنيد؟
جواب: جوان عزيز! به هر حال هر کسي ممکن است در زندگي خود گناهي انجام دهد و تبعات بد آن را در زندگي خود ببيند. آنچه مهم اين است که اگر اشتباهي انجام داديم از راه صحيح وارد شده و اشتباه خود را جبران کنيم.
جوان عزيز! مهمترين کاري که بايد انجام دهيد برقراري ارتباط خوب و معنوي با خداي متعال است. اميرالمؤمنين (عليه السلام) در بياني نوراني مي فرمايند: «مَنْ أَصْلَحَ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ؛ کسي که رابطه ي خود با خداوند را اصلاح کند، خداوند هم [متقابلا] رابطه ي او با مردم را اصلاح خواهد کرد».[۱]
از طرفي يکي از نام هاي خداوند متعال، نام مقدّس «جبّار» است. معناي اين نام آن است که خداوند متعال جبران کننده ي گذشته هاي ماست. اگر کار اشتباهي انجام دادهايد، بدانيد که خداوند جبران کننده است و اگر از روي صداقت با خداوند عهد ببنديد و از راه توبه وارد شويد او هم گذشته ي خراب ما را جبران کرده و کاري مي کند که ديگران با نگاه تکريمي به شما نگاه کنند. کم نيستند انسان هايي که گذشته ي بسيار زشتي داشته و در فسق و فجور انگشت نما بوده اند، اما در عين حال بعد از گذشت زماني از گذشته ي خود توبه کردند و در صراط مستقيم الهي قرار گرفته اند. اين افراد ـ علي رغم گذشته ي بدي که مردم از آنها سراغ داشتند ـ به لطف الهي به جايي رسيدند که همين مردم حاضر بودند خاک زير پاي آن ها را به عنوان تبرک بردارند و همراه خود داشته باشند. «فضيل عياض» راهزن معروفي بود که با راه زني خود آرامش را از مردم گرفته بود. مسافران کاروان همواره از شنيدن نامش در هراس بودند، و نمي دانستند چگونه از دست او و دوستانش رهايي يابند. همين فضيل به لطف و عنايت الهي توبه کرد، و بعدها از عابدان روزگار شد! «خان قشقايي» شخصي بيسواد و اهل ساز و آواز بود؛ اما بعدها از علماي متقي جهان تشيع شد و هم اکنون هم يکي از مدارس علميهي حوزهي قم با نام ايشان است. مدرسهاي که منشأ برکات فراواني بوده و هست. همچنين «رسول ترک» که روزگاري شراب خواري و چاقو کشي مي کرد و بعدها به برکت عنايت امام حسين (عليه السلام) راه بندگي خداوند را در پيش گرفت و از خوبان روزگار شد.
بنابراين به هيچ وجه از رحمت الهي نا اميد نشويد و تمام تلاش خود را به کار گيريد تا در وادي عبوديت خداوند متعال گام نهيد.
«نماز اوّل وقت»، «احترام و خدمت به والدين» و «کنترل نگاه و زبان»، از مهمترين رفتارهايي است که بايد در شروع کار به آن اهتمام ورزيد. در ضمن توسل به معصومين (عليهم السلام) راههاي شخت و دشوار را هموار و سهل الوصول مي گرداند. سعي کنيد از توسل غفلت نکنيد و هر روزه به نوعي به ساحت مقدس معصومين (عليهم السلام) عرض ادب و ارادت نماييد.
در پايان اميدوارم بتوانيد از گذشته ي ناصحيح خود پلي بسازيد براي آينده اي روشن و نوراني. گذشتهها گذشته و آينده هم هنوز نيامده. بنابراين غصهي گذشته را نخوريد و نگران آينده هم نباشيد. سعي کنيد در زمان حال زندگي کنيد و وظيفه ي خود را به خوبي انجام دهيد. اگر اکنون وظيفه ي بندگي خود را به نحود احسن انجام داديد، خداوند متعال گذشته ي شما را جبران کرده و آينده ي شما را خواهد ساخت. بنابراين شما به جاي آن که بين افسردگي و اندوه گذشته و خوف از آينده سرگردان شويد، زمان حال را دريابيد و گذشته و حال را به خداوند بسپاريد. بر گذشته ي خود نادم باشيد، اما هرگز مأيوس و افسرده خاطر نباشيد.
اميرالمؤمنين (عليه السلام) مي فرمايد: «ما فات مضي و ما سيأتيک فاين! … قم فاغتنم الفرصه بين العدمين؛ گذشته ها گذشته و آينده هم هنوز نيامده … برخيز و فرصتي را که ميان اين دو معدوم (گذشته و آينده) است، غنيمت شمر.»[۲]
کساني که خداوند را به پروردگاري قبول ميکنند و با صبوري در برابر مشکلات روزگار و فشارهاي گناه و معصيت پاي عهد خود ميمانند، خداي متعال در پاداش به اين افراد ملائکهي رحمت خود را بر قلب آنها نازل ميگرداند. اين ملائکه خوف و حزن را از زندگي آن ها بر مي دارند، لذا انسان هايي سراسر نشاط و اميد مي شوند. بعد ملائکه به دنبال اهداي اين دو موهبت بزرگ، آن ها را به بهشت موعود الهي بشارت مي دهند. بهشتي که يادش، سختي هاي دنيا را شيرين، و جلوه گري لذت ها زودگذر گناه را به خاموشي مي کشاند.
إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ؛ بر آنان كه گفتند: پروردگار ما اللَّه است و پايدارى ورزيدند، فرشتگان فرود مى آيند كه مترسيد و غمگين مباشيد، شما را به بهشتى كه به شما وعده داده شده بشارت است.[۳]
http://www.hamandishi-dini.ir/?p=1532