بسم الله الرحمن الرحيم

برگرفته از کتاب «شیعه در روایات اهل سنت» نوشته ی «احمد نباتی» مدیر سایت

برخی از علمای اهل سنّت، برای توجیه کلمات عمر، تلاشهای خاصّی به خرج دادند تا بلکه بتوانند ذرّه­ ای از بار زشتی آن بکاهند و آن را تلطیف کنند. آن ها این کلام عمر را که خطاب به رسول خدا (صلی ­الله ­علیه ­و آله) گفت، «إنَّ الَّرجُلَ لَیَهجُر حَسبُنا کتابُ الله» (این مرد هذیان می­ گوید، کتاب خدا در میان ما کافی است.) به این کلام تغییر دادند که، «فقال عمر: إنَّ رَسولَ الله قد غَلَبَه الوَجَعُ و عِندَکُم القرآنُ، حَسبُنَا کتابُ الله»[۱] (مرض بر رسول خدا غلبه کرده است و کتاب خدا در میان شماست و همان کافی است.) 

هر چند که این کلام هم، حاکی از بی ­ادبی عمر، به ساحت رسول خداست و هیچ چیزی را نمی ­تواند جبران کند؛ اما همین علمای اهل سنّت، در جای دیگر از کتاب ­های خود، مجبور شدند به گوشه­ ای از حقیقت اعتراف کنند.

به عنوان مثال، بخاری در صحیح خود گوید: «فقالوا أهجَرَ رسولُ الله»[۲]، گفتند رسول خدا هذیان می­گوید.

مگر خداوند متعال درقرآن کریم در رابطه با وجود مقدس پیامبرش نفرموده است: «و ما یَنطِقُ عَن الهَوی»[۳]؛ او هرگز از روی هوای نفس سخن نمی ­گوید.

مگر خداوند در آیات کثیری از قرآن کریم، اطاعت از پیامبر را بر مردم واجب نکرده است؟

* «و ما آتاکُم الرَّسُولُ فَخُذُوه وَ ما نَهاکُم عَنه فَانتَهوا»[۴]

آن چه رسول خدا برای شما آورده است بگیرید (و عمل کنید) و از آن چه نهی کرده خودداری کنید.

 * «وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبينا»[۵]

برای هیچ مرد و زن با ایمان در اموری که خدا و رسولش حکم کرده ­اند اراده و اختیاری نیست (که رأی خلافی اظهار نمایند). و کسی که از خدا و رسولش سرپیچی کند به گمراهی واضحی فرو افتاده است. 

* «أطیعُوا اللهَ وَ أطیعُوا الرَّسُولَ»[۶]

از خداوند و رسول او اطاعت کنید.

* «مَن یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَد أطاعَ اللهَ»[۷]

هر کس که از رسول خدا اطاعت کند از خداوند اطاعت کرده است.

* «فَلْيَحْذَرِ الَّذينَ يُخالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصيبَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ».[۸]

آنان که از فرمان او (پیامبر) سرپیچی می ­کنند، باید از این بترسند که فتنه و آزمونی بزرگ دامنگیرشان شود یا عذابی دردناک بر سرشان فرود آید.