بسم الله الرحمن الرحیم

تنها ابزار و سلاحی که فرهنگ اموی ـ رومی معاویه ­ای به همراه دارد، سلاح اغفال و ارعاب است. وقتی انسان­ ها از یک طرف آگاه به شرایط موجود شدند و پی به زوایای نقشه ­ی دشمن بردند و از طرف دیگر هم ترس از مرگ از آن ­ها برداشته شد، فرهنگ غرب به طور کلی خلع سلاح می ­شوند. حکمت حسینی، علاوه بر آن که به انسان آگاهی و بصیرت دشمن شناسی می ­دهد، ترس از مرگ را از او دور می ­سازد. تنها حمکت و فرهنگ حسینی است که مرگ در راه خدا را جز سعادت و رستگاری چیز دیگری نمی ­بیند: «إِنِّي‏ لَا أَرَى‏ الْمَوْتَ‏ إِلَّا سَعَادَةً وَ الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلَّا بَرَماً؛ من مرگ را جز سعادت و حیات با ظالمین را جز خستگی و آزردگی نمی ­بینم».

چرا انقلاب­ هایی که در کشورهای غیر شیعی رخ می ­دهد به نتیجه ­ی قابل  قبولی نمی ­رسند؟! چرا دست آخر خود را در چنگال آمریکا و صهیونیست ­ها می ­بینند؟! علتش این است که از حکمت حسینی بهره ­ای ندارند. حزب الله لبنان که تنها یک گروه چریکی هستند، با اتکاء به فرهنگ حسینی، توانستند آمریکا و اسرائیل را به زانو در آورند؛ اما از سوی دیگر می­بینیم توده ­های بزرگ ملت ­ها که از قدرت بزرگی هم برخوردارند، در مقابل خواسته ­های آمریکا سر تسلیم فرو می­ آورند و تن به ذلّت و خواری می­ دهند. چرا؟! راز اصلی ذلّت آن­ ها این است که بویی از حکمت حسینی استشمام نکرده­ اند. نداشتن روحیه ­ی حسینی است که رعب از آمریکا را در دل آنان ایجاد کرده است. جامعه ­ای که با حکمت حسینی آشنا نباشد، در ذلّت و خواری به سر می ­برد. حالت چنین جامعه ­ای از سه حال خارج نیست. یا به شرایط ذلّت بار حاکمیت فرهنگ غرب عادت می­ کند و این شرایط را شرایطی مطلوب می­ داند. یا این­که اگر متوجه نابسامانی شرایط موجود شود انگیزه ­ای برای حرکت به سوی عزّت در خود نمی­ بیند و قیام علیه شرایط موجود را محال و غیر ممکن می ­داند. صورت سوم هم این است که اگر قیام کند باز هم راه به جایی ندارند. چرا که قیام علیه فرهنگ اومانسیتی غرب مستلزم بصیرت و بینشی است که جز در پرتو حکمت حسینی نمی ­توان به چنین بصیرتی دست یافت.   

حکمت حسینی انسان را در مقابل هیچ چیز مرعوب نمی­ کند. تنها اسلحه ­ی دشمن، ایجاد رعب و وحشت با رسانه ­های تبلیغاتی است و وقتی حکمت حسینی ترس از مرگ را از انسان گرفت، دشمن خلع سلاح شده، کاری از دستش بر نمی ­آید.