بسم الله الرحمن الرحيم

اشکال: در قرآن کریم آیاتی داریم که در آن ها تقاضای رجعت برخی از گنه­ کارن ردّ می­شود. به عنوان مثال در سوره­ ی مؤمنون در جواب این افراد که خواهان بازگشت به دنیا برای جبران گذشته­ ی ننگین خود هستند گفته می­ شود هرگز چنین نیست و آن ها نمی­ توانند برگردند.

حَتَّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فيما تَرَكْتُ كَلاَّ إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ.[۱] وقتی که مرگ یکی از کفار فرار رسد می ­گوید خدایا مرا به دنیا باز گردان * شاید که کارهای صالحی که ترک کرده ­ام انجام دهم. (خداوند می­ فرماید) هرگز! این سخنی است که او می­ گوید و پشت سرشان تا روز قیامت مانعی است که برنگردند.

با وجود این گونه آیات چگونه می­ توان بر خلاف قرآن کریم قائل به رجعت شد؟

جواب: آیه­ ی کریمه بیان حال کفاری است که از خداوند درخواست بازگشت به دنیا برای جبران گذشته­ ی زشت خود را دارند و خداوند هم درخواست این گروه از افراد را ردّ می ­کند و حال آن که در امر رجعت کفار، آن ها غير اختياري و فقط به جهت مجازات دنیوی به اين دنیا بازگردانده می ­شوند و آیه­ی شریفه منکر این نوع بازگشت نشده است هر چند که در رابطه با آن هم چیزی بیان نکرده است.